معنی کتاب مراجع تقلید

حل جدول

کتاب مراجع تقلید

رساله

فرهنگ فارسی هوشیار

مراجع تقلید

خاستگاهان کیش

لغت نامه دهخدا

مراجع

مراجع. [م َ ج ِ] (ع اِ) ج ِ مرجع. (منتهی الارب). رجوع به مَرجَع شود.

مراجع. [م ُ ج ِ] (ع ص) زن که به موت شوی به خانه ٔ پدر و مادر خود بازگردد. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). در اقرب الموارد بدین معنی «راجع» و در متن اللغه راجع و مُرجِع آمده است. || رجوع کننده. مراجعه کننده. ج، مراجعین، مراجعان. کسی که از پی کاری آمده است. || مراجعت کننده. بازگردنده. ج، مراجعین، مراجعان.

فرهنگ معین

مراجع

(مَ جِ) [ع.] (اِ.) جِ مرجع.، ~ تقلید مجتهدانی که مردم از آنان در احکام شرعی تقلید کنند.، ~ قانون منابعی که قوانین از آن ها اقتباس و استنباط شده است.، ~قانونی مؤسسات و اداراتی که بر طبق قانون برای مراجعه افراد به منظور تنظیم روابط افراد با هم